آنجه روزی را کاهش می دهد

پیامبر اکرم صلی الله علیه می فرماید:هر کس حقی از حقوق برادر مسلمان خود را نپردازد

خداوند،برکت روزی را از او برمیدارد(او را از برکت روزی محروم میکند) (امالی صدوق ص۳۵۰)

امام باقر علیه السلام می فرماید:بنده گناه می کند و این امر سبب میشود روزی از او گرقته شود(الکافی ج۲ص۲۷۰)

امام صادق علیه السلام می فرماید:حرامخوری زیاد موجب می شود روزی از بین برود.

(تحف العقول ص۳۷۲)

ار این روایات جند امر استفاده می شود:۱-انسان با عمل ورفتار خودش موجب جذب روزی می شود.

۲- از اموری که موجب روزی فراوان می شود این است که حق کسی را تضیع نکنیم از این رو اگر حقی 

 را ضایع کنید خداوند روزی شما را کاهش می دهد.

۳-گناه ونافرمانی موجب کاهش رزق می شود.

۴-حرامخوری موجب میشود انسان از روزی خود محروم شود.  

اموری که بایدمخفی نمود.

امام حسن علیه السلام میفرماید:هر کس به حسن انتخاب خدا تکیه کند جز آن وضعی که خدا برای اوبرگزیده است آرزوی داشتن وضع دیگری را ندارد(بحار الانوار ج۷۸ص۱۰۶) 

معنای حدیث این است که آنچه را خدا برای تو انتخاب می کند بهترین وضعیت است.

علامه دوانی می فرماید: شش چیز راباید مخفی نمود:

۱-فقر را چنان مخفی دار که تو را توانگر شمارند.

۲-صدفه را چنان در نهان بده که گویا بخیل  هستی.

۳-دشمنی خود را چنان مخفی کن که تو را دوست بدانند.

۴-خشم را آنچنان دردل نهان کن که گویا تو خرسند هستی.

۵-نمازهای مستحبی را آنچنان کتمان کن که مقصرت شمارند.

۶-درد را بقدری مستور دار که تورا سالم شمارند.(البته مناقاتی با معالجه ندارد) 

اباحه

رف و

امام حسین علیه السلام می فرماید:هر که بخشنده باشد ،آقائی می کند(کشف الغمه ج2ص242)

اباحه چیست؟

اباحه در لغت جایز دانستن و روا دانستن است،اما در اصطلاح فقه وخقوق مدنی بمعنای اجازه تملک یا ارتکاب فعل یا مصرف وگرفتن چیزی است.

اقسام اباحه

ابحه تقسیماتی دارد:

تقسیم اول از حیث کسی که امری را مباح می کند، از این حیث بر سه قسم است:1-اباحه شرعیه :آن است که مباح کنند شرع باشد مانند مباح نمودن شکار

2-اباحه عقلیه-آن است که مباح کننده عقل باشد مانند مباح نمودن کاری که حرمت آن بیان نشده است.

3- اباحه مالکیه -آن است که مباح کننده مالک باشد مانند اینکه مالک خانه ای اجازه استفاده از آن را به کسی بدهد.

تقسیم دوم از حیث تعلق از این حیث تعلق نیز بر سه فسم است:

1-اباحه تملک مانند اذن شارع به مالک شدن به مالک شدن آنچه شکار شده است

این اجازه را گاهی قانون گذار می دهد مانند اجازه مالک شدن مباحات در ماده 147 ق-م وگاهی ناشی از فصد انشاء مالک است مانند اینکه در عروسی مالک با نثار مال بر سر عروس آن مال را به حضار تباح می کند

2-اباحه تصرف مانند اینکه مالک خانه ای تصرف در آ خانه را مباح نموده است.

3-اباحه فعل مانند اینکه شارع فعل خوابیدن را مباح کرده است.

تقسیم سوم - اباحه از جهت دیگری نیز بر سه فسم است:

1-اباحه عین-یعنی عین را مباح می کندمانند هبه وبخشش .

2-اباحه منفعت -مانند اجاره دادن خانه.

3-اباحه انتفاع یعنی تنها می تواند از آنچه اجازه داده شده بهره ببرد اما مالک منفعت نیست مانند استفاده از مسجد.

اسباب اباحه

اسباب اباحه چهار امر است :

1-اذن شارع مانند اینکه شارع اجازه بدست آوردن امور مباح را بدهد.

2-اضطرار مانند اینکه انسان در حال اضطرار خوردن گوست خوک برای او مباح باشد.

3-اسباب تملیک مانند اینکه کسی مالش را اجاره بدهدیا عاریه بدهد.

4-اذن مالک مانند اینکه مالک مالی اجازه استفاده از مالش را بدهد.

غیبت خورشت سگهای جهنم

امام حسین علیه السلام می فرماید:غیبت خورشت سگهای جهنم است.

از این روایت چند امر استفاده می شود:

1- اعمال انسان برای او شخصیت می سازند بعبارت دیگر گفتار وکردار انسان به روح او شکل می دهند.

2- غیبت وبد گوئی از دیگران بتدریج روح انسان را تبدیل به یک موجود درنده می کند بعبارت دیگر روح سگی برای انسان میسازد.

3- انسانی که به روح خود شکل موجود درنده داده است در روز حساب غل وزنجیر می شود وبه سمت دوزخ کشیده می شود.

4- بد گوئی ها در روز حساب بصورت ماده متعفنی به انسان بدگو خورانده میشود.

عاشورای حسینی